 |
| พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ กำแพงเพชร soomkor amulet |
เป็นพระเครื่องเนื้อดินเผา ที่เลื่องชื่อลือชาของจังหวัดกำแพงเพชร ที่มีคำนิยมของคนโบราณที่ว่า "มีกูแล้วไม่จน" สุดยอดทางโชคลาภ เมตตามหานิยม ใครมีไว้แล้วจะร่ำรวย เป็นมหาเศรษฐี เจริญรุ่งเรือง ในชีวิตโดยถูกเลือกให้อยู่ในชุดเบญจภาคี สุดยอดทั้ง5ของผู้นิยมอนุรักษ์พระเครื่องล้วนปรารถนา
จากพระราชนิพนธ์ประพาสต้นกำแพงเพชรของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงบันทึกไว้ว่า นายชิด มหาดเล็กหลานพระยาประธานนคโรทัยจางวางเมืองอุทัยธานีเดิมได้รับราชการในกระทรวงมหาดไทยเป็นตำแหน่งนายอำเภอ อยู่ในมณฑลนครชัยศรี ป่วยลาออกมารักษาตัว อยู่บ้านภรรยาที่เมืองกำแพงเพชร ไปได้ตำนานพระพิมพ์มาให้ ว่ามีกษัตริย์องค์หนึ่งทรงพระนามว่า พระยาศรีธรรมมาโศกราช จะบำรุงพระพุทธศาสนาจึงไปเชิญพระธาตุมาแต่ลังกา สร้างเจดีย์ บรรจุไว้แควน้ำปิงและน้ำยมเป็นจำนวนพระเจดีย์ 84,000 องค์ พระฤาษีจึงได้สร้างพระพิมพ์ขึ้นถวายพระยาศรีธรรมาโศกราชเป็นอุปการะ จึงได้บรรจุพระธาตุและพระพิมพ์ไว้ ในพระเจดีย์แต่นั้นมา เหตุที่จะพบพระพิมพ์กำแพงเพชรขึ้นนี้ว่า เมื่อปีระกาเอกศก จุลศักราช 1211 สมเด็จพระพุฒาจารย์โต วัดระฆัง ขึ้นมาเยี่ยมญาติที่เมืองกำแพงเพชร ได้อ่านศิลาจารึกไทยโบราณมีอยู่ที่วัดเสด็จได้ความว่า มีพระเจดีย์โบราณบรรจุพระบรมาตุอยู่ริมน้ำปิง ฝั่งตะวันตกตรงข้ามเมือง จึงได้ค้นคว้ากันขึ้น พบพระเจดีย์สามองค์นี้ ชำรุดทั้งสามองค์ เมื่อพญาตะก่า(พญาตะก่า เป็นกะเหรี่ยงพ่อค้าไม้ อยู่เมืองกาแพงเพชรมีใจศรัทธาขอบูรณปฏิสังขรณ์พระบรมธาตุ เมืองนครชุม เมื่อ พ.ศ. 2414 ต้นแผ่นดิน ร.5) ขอสร้างรวมเป็นองค์เดียว รื้อพระเจดีย์ลงจึงได้พบพระพิมพ์กับได้ลานเงินจารึกอักษรขอม เป็นตำนานสร้างพระพิมพ์ และวิธีบูชา นายชิดได้คัดตำนานและวิธีบูชามาให้ด้วย
เมืองกำแพงเพชร
วันที่ 25 สิงหาคม รัตนโกสินทร์ศก 125
พระเครื่องลักษณะที่มีพุทธศิลป์คล้ายกันนี้มีการค้นพบหลายกรุ ทั้งที่จังหวัดกำแพงเพชรเอง หรือที่จังหวัดอื่นๆ จังสันนิษฐานกันว่ามีการสร้างกันขึ้นมาหลายยุคในวาระต่างๆกัน แม้แต่ในสมัยเราหรือยุครัตนโกสินทร์เอง ก็มีการทำขึ้นมาไม่ต่ำกว่าหมื่นครั้ง ทั้งๆที่แจ้งประกาศในสื่อต่างๆ และที่ไม่มีการแจ้งก็อีกมากมาย แต่ที่เรากำลังศึกษากันอยู่ก็ขอให้พบเจอพระซุ้มกอที่สร้างปี พ.ศ.ลึกๆซะหน่อย เพราะยุคก่อนๆมีการสร้างอย่างพิถีพิถันมีพิธีเข้มขลัง และด้วยความบริสุทธิ์ ปราศจากความคิดถึงเรื่องราคาเป็นหลัก และทางด้านเชิงพุทธศิลป์นั้นเล่า... ก้ยิ่งงามหยดย้อยจับตา เห็นแล้วเกิดความเลื่อมใสศรัทธายิ่งนัก
ข่าวดีของผมตอนนี้คือ ผมเริ่มใช้กล้องถ่ายรูปตัวใหม่คุ้นแล้ว คิดว่ากว่าจะถ่ายภาพพระครบทั้งหมด ฝีมือผมต้องพัฒนาขึ้นไปไกลกว่านี้แน่นอน นี่คือผลพลอยได้จากการสะสมพระเครื่องครับผม
เออ..แถมให้อย่างนึงสำหรับมือใหม่นะ ถ้าเป็นพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ ให้ดูในซอกแขนจากพระซุ้มกอหลายๆรูปเป็นหลัก แล้วจับข้อแตกต่างนั้นออกมาให้ได้ จะมีโอกาสเช่าพระแท้ในราคาถูกได้สูงเลยทีเดียว
คนที่กินปลาที่มีราคาแพงมากๆ แต่ไม่ต้องไปซื้อมานั่นคือ คนตลกแดก..หรือกินฟรี เฮ้ย!!! ไม่ใช่ครับ นี่มุกเฉยๆ ผมจะบอกว่าคำตอบที่ถูกคือ คนหาปลาเองครับ ซื้อแพงขึ้นมาหน่อยก็พวกพ่อค้าไล่ขึ้นมา แล้วก็มาที่พ่อครัว ส่วนคนที่ต้องซื้อปลาชิ้นนั้นแพงที่สุดก็คือคนทานครับ มันเป้นอะไรที่ถูกต้องที่สุดครับ อยากได้ต้องจับต้องหาเอง ยิ่งหวังพึ่งคนอื่นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งต้องบวกราคาขึ้นไป และปลาที่แพงก็อาจไม่ใช่ปลาที่อร่อยที่สุดเสมอไปและถูกปากทุกคน วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ แล้วพบกันมั้ย บ๊ายบาย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น